Verslag van het optreden van mannenkwartet “Niet Van Dat Benauwde” op zaterdag 3 Juni 2006 tijdens het allereerste Noord nederlands Koren festival ge

Verslag van het optreden van mannenkwartet “Niet Van Dat Benauwde” op zaterdag 3 Juni 2006 tijdens het allereerste Noord nederlands Koren festival gehouden te Zuidlaren.

Lokatie: de Ontmoetingskerk op het terrein van Dennenoord (GGZ) te Zuidlaren.

We kwamen om 1300 uur aan op het terrein van het gekkenhuis. Nadat het festival werd geopend konden wij een popkoor meemaken. De popkoren maakten in het algemeen op ons vieren geen goede indruk. De meeste koren hadden namelijk de muziek te hart staan. Er is gewoonweg geen tijd, lijkt het, voor een goede soundcheck. Ook de jury oordeelde aan het einde van de dag dat veel van deze popkoren vergaten te zingen. Doordat men dat ‘vergat’ was de algehele koorklank bij een aantal karaoke-koren ronduit slecht.

Het was heel leuk om zoveel verschillende genres te kunnen beluisteren. Om 1700 uur mochten wij zingen in de ontmoetingskerk. Natuurlijk, nadat we hadden ingezongen. Dat gebeurde in een zaaltje achter de kerk. We streken onze broeken glad en met een (te) grote dozes zelfvertrouwen wilden we opkomen. Ik had het flesje water in mijn hand, gelukkig was daar een meisje dat ons vertelde dat dit eeeeeeecht niet kon. Dus zonder flesjes water hobbelden we ontspannen naar binnen. De zaal was zeer ruim gevuld, misschien omdat voor ons een topformatie had opgetreden. De ‘winnaars’van de ontmoetingskerk –voor informatie over de opzet van het festival http://www.nnkf.nl-/ jeugdkoor Focaliber (prachtige en geschoolde meisjesstemmen olv Edwin Veldvis)

Daar stonden we. En daar zongen we. Wat een genot om te kunnen zingen!
Ik ging een klein beetje in de fout. Ik zong namelijk erg sterk de kerk in, die ruimte in. Op ongeveer dezelfde wijze als dat ik dit had gedaan in de Noorderkerk in Groningen.
Ik had iets meer moeten zoeken naar de klank en wat minder naar de mensen, zeg maar. Ze zeggen wel eens, zo hoorde ik bij de ouders van henriet, dat je als zanger de mensen in de zaal moet zien als mensen in hun ondergoed, als een stelletje onderbroeken. Dat is zelfs voor ondergetekende wel eens lastig….je blijft menselijk gesproken ook wel logisch.

We bleven prachtig op toonhoogte. En dat is niet gemakkelijk bij sommige nummers die het uiterste vergen van je concentratie. We moeten, daar waren we het na afloop wel over eens, Meer oefenen in een zaaltje, in een kerkzaal! zeg maar. Op die manier leren we ook om “naar elkaar toe” te zingen en zo de koorklank te maken.

Na afloop kregen we heel wat complimentjes. Onze "sound" wordt, zo is mijn indruk, overigens zoiezo gewaardeerd omdat het vrij uniek is wat we doen. Henrdik had de indruk dat de mensen vooral het nummer ‘the Old Rugged Cross “erg mooi vonden klinken. Die Southern Gospel slaat dus ook aan onder een gemengd publiek, gemengd: christenen en niet-christenen door elkaar.

De jury. Er was duidelijk bijgezegd dat er geen juryrapport zou komen. Best wel jammer. Je wilt begrijpelijkwijs toch weten waar je staat als zanggroep in het land der zangers.

Ons programma van die dag was. Ik geef dit keer het muziek genre er eventjes bij:

1. Old ship of Zion (genre: southern gospel)
2. Easter Song (genre: gospel)
3. Old Rugged Cross ( Hymn )
4. Why me Lord ( Country USA)

5.One Two Three (Klassieke zang zeventiende eeuw)
6. To make You feel mu Love (Popmuziek)
7. Big Yellow Taxi (populaire muziek)

Namens Niet Van Dat benauwde,

Klaas Jan